ส้มตำเป็นอาหารอีสานประเภทหนึ่งที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากจากรสชาติที่แซ่บถึงใจ เส้นมะละกอที่มีขนาดพอดีคำ ไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป ยิ่งถ้าเป็นเส้นมะละกอที่แช่เย็นมาก่อน กัดไปแต่ละที กร๊อบ ๆ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม อีกทั้งน้ำปลาร้าที่ต้องมีความนัวในตัวเอง ยิ่งถ้าร้านไหนใส่ต่อนปลาร้ามาให้ด้วย รับรองให้คะแนนเพิ่มแบบไม่เผื่อใจ แต่เมื่อพูดถึงความแซ่บถึงใจของส้มตำ หากขาดวัตถุดิบนี้ไป ความแซ่บของส้มตำคงจะไม่มีเป็นแน่ เรากำลังพูดถึง พริก ใส่มากเผ็ดมาก ใส่น้อยเผ็ดน้อย ยิ่งเผ็ดยิ่งอร่อย ยิ่งกินบ่อย ๆ ก็ยิ่งติดใจ แล้วเคยสงสัยมั้ยว่า ถ้าความแซ่บระดับพริก 200 เม็ด กับ ความแซ่บระดับพริก 1000 เม็ด จานไหนจะทำให้เราเผ็ดมากกว่ากัน? ความเผ็ดเกิดจากอะไร ก่อนอื่น อยากพาทุกคนมารู้จักหน่วยวัดความเผ็ดหรือ Scoville Heat Unit (SHU) กันเสียก่อน SHU คือ หน่วยวัดความเผ็ดของพริก คิดค้นขึ้นในปี ค.ศ.1912 โดย Wilber Scoville (วิลเบอร์ สโกวิลล์) นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันเชื้อสายเยอรมัน เขาได้สกัดสารให้ความเผ็ดจากพริกหรือที่เรียกว่า แคปไซซิน (capsaicin) ออกมาจากพริกโดยใช้แอลกอฮอล์ จากนั้นนำสารละลายแคปไซซินไปผสมกับน้ำที่ผสมกับน้ำตาลแล้วให้ผู้ทดลองได้ชิม หากยังรู้สึกเผ็ด เขาจะเจือจางสารแคปไซซินไปเรื่อย…